याला म्हणतात copyright

खरं सांगायचं तर पाककृती लिहिणं किंवा रेसिपी ब्लॉग्स हे काही माझं कधीच ठरलं न्हवतं  आणि कधी वेळही  मिळाला नाही तितकासा . पण हा ब्लॉग लिहायचं खरं  कारण म्हणजे आमचे चिरंजीव .. ६ वर्षांचा चिमुरडा .

शाळेच्या डब्ब्यात २ दिवस सलग चपाती भाजी दिली की  तिसऱ्या दिवशी डब्बा परत .... नखरे .. दुसरं काय

मग नवीन नवीन रुचकर पदार्थांची भटकंती सुरु झाली . ऑनलाईन बरंच काही सापडलं आणि मुख्य म्हणजे आवडलंही . आणि हा प्रवास मला या ब्लॉगपर्यंत घेऊन आला . तुमच्या भेटीसाठी .

हो .... लिहायला सुरु करण्या आधी थोडं या ब्लॉग च्या नावाबद्दल

अहाहा ..... तोंडाला पाणी सुटलं 

एक झणझणीत डिश केली होती काही दिवसांपूर्वी ( त्याची ही पोस्ट येईल लवकरच). अगदी सहज म्हणून तिचा फोटो शेअर केला आणि त्या फोटोला मिळालेली पहिली प्रतिक्रिया
अहाहा ..... तोंडाला पाणी सुटलं. खूप छान अमृता :)

मग ठरवलं ब्लॉगला हेच नाव द्यायचं . बारसं घालणं ही खूप अवघड प्रकार आहे बरं का .... डोक्यात नावांचे ढीग साठतात आणि आपल्याला हव असत नेमकं तेच कुणी दुसऱ्याने अगोदरच उचललेलं असतं  :)

Amruta 's kitchen वगैरे सुचलं पण खुपच धाडसी वाटतं राव .... मला नाही जमायचं

असो .... तर तोंडाच्या पाण्याचा प्रवास आजपासून सुरु
You all are always welcome

आणि हो .... महत्वाचं म्हणजे यातील सगळे पदार्थ मी माझ्या आई कडून शिकलेली आहे .
त्यामुळे सगळं श्रेय आईला :)
तुम्हाला कधी वाटलंच म्हणावसं अहाहा ..... तर आईला नक्की कळवेन मी तुमचा निरोप

कसंय ....   सगळ्या पदार्थात  हाताची चव उतरते आणि माझ्या आई च्या हाताची चव नाही जमली आजवर कुणाला ....
वा ... याला म्हणतात copyright
चोरू म्हटलं तरी चोरता येऊ नये अशी अन्नपूर्णेची ताकद
पानात वाढलेल्या तुपाला दोन बोटांच्या मध्ये घासून बाबा एका सेकांदात ओळखतात हे तूप आईने काढवलं आहे की नाही  

इतका सुंदर स्वयंपाक आणि चव शिकवल्याबद्दल खरंच ... आई मी आयुष्यभर तुझी ऋणी आहे . थँक यू  :)

तिने शिजवलेल्या प्रत्येक घासासाठी
वा आई ... तोंडाला पाणी सुटलं .... अप्रतिम  :)

~ अमृता ..